30 Mart 2010 Salı

ANNEANNEMLE ATTAYA GİTTİK



Pamuk Kızım



Tulumumuz için Seyhan teyzemize çok teşekkür ederiz.
yakışmış mı :)

27 Mart 2010 Cumartesi

ÖYKÜ'NÜN TÜRLÜ TÜRLÜ HALLERİ

Merhaba ben bıcırık Öykü

Bugün oyun arkadaşımla tanıştım

ha ha hapşuuuu

ağlarım bakkk

Uykum geldiii


Şaka yaptım gelmedii..

annemi kandırdım



Numara yapıyorum :)

Gerçekten uyuyorum
Yine kuş kadar uyuyup uyandım. Kucak istiyorum..


26 Mart 2010 Cuma

KUZUM 1 AYLIK OLDU.



Kara kızım bugün 1. ayını doldurdu. Maşallah ona..
Sabah gidip sağlık ocağında hepatit aşımızın 2. dozunu yaptırdık. İğne battığında ağladı hemen sustu bıdığım..
Sonrasında dr. kontrolüne gittik. Tartıldı. 1 ayda 600 gr. almış sadece.. 3220 gr olmuş. Tam sınırda almış dedi dr. umuz. Ama ek mamaya gerek yok anne sütüne bir ay daha aynı şekilde devam dedi.

Boyu 3 cm uzamış 52 cm olmuş.
Baş çevresi 36 cm
Bu bir ay boyunca Öykü ile neler yaşadık. İleride hatırlamak için kısa kısa notlar düşeyim.
Gece gündüz bol bol ağladı. Uykularında kahkahalar attı.

1 haftalıkken göbeği düştü. saklıyoruz. 1 gün sonrası banyo yaptı. suyu çok sevdi hiç aglamadı.

Gece ve gündüz uykuları çok düzensiz. Gece 11 de karanlık odamıza çekilip alt değiştirme emzirme sallama gibi işlemleri loş ışıkta yapıyoruz. gece gündüz ayrımını öğrenebilsin diye.

Sabah 7 den sonra da en aydınlık olan odamıza geçip günümüzü orada geçiriyoruz.

25 günlük olduğundan beri gözleri ile bizi takip etmeye başladı.

Ani seslerde irkiliyor eller hemen havaya, uykumuzdan ayılıyoruz genelde..

Kucağa çok alıştık, inince hemen anlayıp aglamaya başlıyoruz çığlık çığlığa..

İyice uykuya dalınca yatagımıza yatıyoruz. genelde ilk 5 dk içinde uyanıp yine aglayıp kendini kucakta buluyor ama bazen yatıp uyuyor.

Geceleri 2,5- 3 saatte bir uyanıp emiyor. genelde hemen uymuyor. ninniler ve türlü türlü pozisyonlar deneyerek uyutmaya çalışıyoruz.

Önceleri memede uyurdu. Sonra kucakta yada omuzda uyumaya başladı. Şimdi ise ayakta sallanarak uyuyor en kolay..

Anneannenin kokusuna, sesine çok alışkın. Onun geldiği gün ve geceler çok mutluyuz.Mışıl mışıl uyuyoruz. tüm nazımız anne ve babaya :)

Sağ gözü çapaklanıyor. Çay, anne sütü ile siliyorum ama geçiremedik. Dr. u çay ile sil zamanla geçecek. İlaç önermiyorum dedi.

Bakalım bu yeni ayımızda neler yaşayacağız..

22 Mart 2010 Pazartesi

UYUMAYA ÇALIŞIYORUM





BENİ ÇOK ÖZLEYEN ANNEANNEM İÇİN USLU KIZ OLUP POZ VERDİM

Uyumamakta ısrarla direniyoruz ama zafer eninde sonunda benim olacak :) ne denediysem başarılı olamadım bu sabah.. Kucakta, ayakta salladım yok. omzumdan sallandırdım ki en sevdiği uyuma şeklidir onda da tık demedi. beşiğie yatırıp müzik ve ninni açtım dinledi ama uyumadı...
Bu sıcacık havada ben ter içinde kadım uykum geldi Öyküm cin gibi hala..
Ne yapmalı bu cücüye ki uyusun mışıl mışıl????

Dr. umuzunda tavsiyesi ile yalancı emziğe alıştırmaya başladım. Beni yalancı emzik yerine koyan kızım avent, nuk, wee gibi emzikleri kabul etmeyip chicco nun kauçuk emziğini sevdi. Fincan kadar olan yüzünü kaplayan lastik kokulu emziği ile mutlu mesut rüyalara dalıyor şirinem.. :)

19 Mart 2010 Cuma

ÖYKÜ 22 GÜNLÜK

Fındığım bugün gelen misafirlerimiz için süslendi, püslendi.. Kız bebeklere benzedi..:)

15 Mart 2010 Pazartesi

YENİ BİR HAYATA MERHABA DERKEN




Kara kızıma kavuşma hikayemi yazmaya niyetlendim gece gece. Bakalım Öykü kuşum bana ne kadar müsade edecek..
24 Şubatta dr. kontrolümüze gittiğimizde sanki bu 9 ay 10 gün hiç bitmeyecek, doğum kararı hiç verilmeyecekmiş gibi hissediyordum. Kızımla 40 haftayı doldurmamıza rağmen içiçe olmaktan oldukça mutluyduk. Dr. muz Herman Bey kızımın suyunun azaldığını hafta sonunu beklemeden cuma gününe kadra normal doğum başlamaz ise sezeryan ile mutlu sona ulaşacağımızı söylediğinde elim ayağım titremeye gözlerim dolmaya başlamıştı. Karar vermiştik. Cuma sabahı saat 7. 30 da genel anestezi ile doğuma girecektim. Gözyaşlarıma engel olamadım o gün. bu kavuşma bir ayrılık gibi gelmişti bana.. İçimden çıkıp kucağıma gelecekti minik yavrum ama sadece ben hissederken ben yaşarken o güzelliği şimdi herkes ile paylaşacaktım onu.. hamilelik halleri diyip atlattım kısa sürede bu duygu yoğunluğunu..

25 Şubat Perşembe günü evimi son kez gözden geçirip temizledim. Artık hazırdım. yattım son kez rahat rahat uyudum.
26 Şubat saat 5.30 da uyandık. Su içmek dahi yasaktı bana.. dualarımızı edip evimizden ayrıldık. annem kardeşim kayınvalidem ve eşim 6.30 da hastanedeydik. Yatış işlemleri sonrası çok kısa sürede ameliyata hazırladılar beni.. saat 07.40 gibi götürmek üzere geldiler. Hiç heyecalanmadan herkesi sakinleştirerek gülerek doğuma girdim. 5 yada 10 dk. sürmeden narkozun etkisi ile uyumuştum. son sözlerim tamamen bayılmadan kesmeyeceksiniz değil mi olmuştu. gerisini hatırlamıyorum. 15 dk. sonra Öykü, bebek odasında onu hevesle bekleyenler tarafından kameraya çekiliyormuş.
Saat 08.45 i gösterirken ben ayılmaya başladım. Ameliyat sona ermişti. Narkozun etkisi geçiyordu. Hemşireler Seray Hanım hadi uyanın çok güzel bir kızını oldu diyorlardı. Susuzluktan boğazım kurumuş, sesim çıkmıyordu. Kısık sesle nasıl sağlıklımı diye sorduğumu hatırlıyorum.. Su istiyordum sürekli yasak diyorlardı. Çok canım acıyor diye inliyordumki asansöre bindik ve sevdiklerime kavuşmak üzere odama çıkarıldım. Sedyeden yatağıma geçirilirken çok ama çok canım yandı. ağrı kesiciler ile 2-3 saat sonrasında acım azaldı.. Kuzumu yarım saat sürmeden emzirmek için yanıma getirdiler. Hiç bana benzemeyen kara kızımı gördüğümde bu benim mi dedim. Hiç beklemediğim bir yüze sahipti. Herkes babasına benzediğini söylüyor. Kırmızı, mor arası bir renkte yüzü kırmızı beneklerle kaplı minicik bir yavru kuştu kollarımdaki..
Sancıdan kızımı öpüp koklayamadım. Her kıpırdadığımda yanan canımla keşke normal doğum yapabilseydim dedim.. Sezeryanın acısı gerçekten çok zormuş. İlk haftam içim acıyarak geçti. Destek almadan kalkıp kuzumu alamadım kucağıma.. Yatakta sagdan sola dönmek ızdırap oldu.. hep böyle kalacak hiç düzelemeyeceğim sanmıştım. Çok şükür bu günüme..



Şimdi o kara kızla büyük aşk yaşıyoruz.. Babasının ve benim meleğim, masum bakışlı kızım.. Çok asabi, Çok hırslı. Emzirirken meme ağzından çıkınca annesinin göğsüne tokatları indiriyor. ayakları dikişli göbüşümü tekmekliyor. Karnımdaki o uslu mu uslu kız gitmiş yerine minik bir canavar gelmişti.

Kucağımızda uyuyor, yatağına yatırınca arkamızı dönmeden uyanıyor fındığım.. Hadi en başa dönüyoruz. Yine dakikalarca hatta bazen saatlerce kucakta piş pişlenip uykuya dalıyor.. Parmak uçlarımızla geçiyoruz yatağının yanından uyanmasın diye..

Anne sütü ile besleniyor. 15 günlükken kontrole gittik. boyumuzu aylık kontrolünde ölçeceğiz. kilomuz 2620 gr dan 2920 gr. a çıkmış. 300 gr. almışız.

Baş çevremiz 34 ten 35,5 a çıkmış. Sütüm yarıyormuş. 150-250 gr alması normalmiş..
Gözümüz biraz çapaklanıyor. Damla önermedi dr. umuz. Çay ile yada serum fizyolojik ile siliyorum.
Gaz ilacına da şimdilik gerek görmedi.Bol bol gak guk yapıyoruz emdikten sonra maşallah.. ben yinede ara ara sab veriyorum.
Devit3 e başladık 3 gün önce.. Yarasın yavruşuma..

Gece gündüz kavramımız pek yok. Günümüz günümüze uymuyor.
Kimi gün banyo sonrası akşama kadar uyuyor, kimi gün bütün gün uyanık kalıyor. Geceleri de sabahladığımız çok oluyor.. düzenli uyuduğu geceler gece 11-3-5-7-9- gibi uyanıp emiyor ve uyuyor yine.. Keşke her gecemiz böyle geçse.

Sırt üstü yatmayı hiç ama hiç sevmiyor. alt açma ve giydirme durumları çok zor çokk..
yüz üstü kucakta gezmeyi ve gaz çıkarma pozisyonunu çok seviyor.
18 günde yaşadıklarımız böyle bakalım daha neler tadacağız kuşumuzla..


İzleyiciler